GİTTİ GİDER

Ömür meçhul bir zamandır,

Nasip varsa uzar gider,

Ecel müşkülatlı andır,

Can teninden sızar gider.

Bahar vakti coşar çaylar,

Dere tepe koşar taylar,

Atayı saymayan toylar,

Bata-çıka yüzer gider.

Bir hayırla bin şenlenir,

Hakikatse söz dinlenir,

Ruh bedende şekillenir,

Kalem elde yazar gider.

Kır nefsinin zincirini,

Gir gönülde bul yerini,

Başlat Hakk’a seferini,

Yoksa zulmet ezer gider.

Rabb’im emirler buyurmuş,

Resûl kullara duyurmuş,

Nûru âlemi doyurmuş,

Dû cihanı bezer gider.

Gel Niyazkâr düşme dara,

Her bir işte hikmet ara,

Kibirlenen kul madara,

Turâp teni tozar gider.

    Köksal CENGİZ

       (Niyazkâr)