BENİ BENİMLE BIRAK

Hatırlama cismimi,

Kül et gitsin resmimi,

Unut anma ismimi;

         Aşk seninle çok ırak…

         Beni benimle bırak!

Hüzünlerin yok olsun,

Huzurlar seni bulsun,

Ömrün mürvetle dolsun;

         Ümitsiz yürek çorak..

         Beni benimle bırak!

Söyle sana canan kim?

Hatırlayıp anan kim?

Böyle içten yanan kim?

         Hicrinle başlar firak…

         Beni benimle bırak!

Bu dünya kime yârdır?

Hesapsız varlık nârdır…

İsyan sonsuz zarardır!

         Sen usta kal, ben çırak…

         Beni benimle bırak!

Nadanlara aldırma!

Bağa yaban doldurma!

Kazancını çaldırma!

         Dünya değil son durak…

         Beni benimle bırak!

Bazen ol sessiz Fırat...

Bazen şahlanan kırat…      

Kolay geçilmez Sırat!

         Bul kendine bir "Burak"…

         Beni benimle bırak!

Bereketli harmanım…

Aşk dokuyan kirmanım…

Oku sevda fermanım;

          Sevgisiz gönül, kurak…

          Beni benimle bırak!

Vefa bekler Niyazkâr!

Gittikçe basar efkâr…

Âşığı maşuk yakar…

          Ölsem de etme merak!

          Beni benimle bırak!     

27.12.2014

Köksal CENGİZ(Niyazkâr)           

BİR GÜN DİVAN KURULUR…
Mazluma zulmedenler,
Hakkını gasp edenler,
Ne götürdü gidenler?
Bir gün divan kurulur;
Tek tek hesap sorulur.

Sakın güçlüyüm deme!
Bu benlik, kibir kime?
Sonu yüce mahkeme…
Bir gün divan kurulur;
Tek tek hesap sorulur.

Kahreden huzur bulmaz,
Ah alan iflah olmaz,
Vallah edene kalmaz;
Bir gün divan kurulur;
Tek tek hesap sorulur.

Yapan ol, yıkan olma!
Sevgiden bıkan olma!
Hak yoldan çıkan olma!
Bir gün divan kurulur;
Tek tek hesap sorulur.

Âlem eşsiz bir sanat,
Ömrü irfanla donat!
Kur gönülde saltanat…
Bir gün divan kurulur;
Tek tek hesap sorulur.

“Hayır” eksilmez artar,
Mizan eksiksiz tartar.
Nefsi günahtan kurtar
 Bir gün divan kurulur;
Tek tek hesap sorulur.

Mevlâ’dan rahmet iner,
Eza, cefalar diner.
“Keser döner sap döner”
Bir gün divan kurulur;
Tek tek hesap sorulur.

Adalette misal ol!
Hak- hukukta emsal ol!
Kul Niyazkâr, timsal ol!
Bir gün divan kurulur;
Tek tek hesap sorulur.
Köksal Cengiz(Niyazkâr)
28.08.2014

Saatler Sıfır ikiyi Vurduğunda…

Saatler tam sıfır ikiyi seninle vurduğunda,

Tenin dağlanıyor masum dudaklarımda…

Her şey silinip kayboluyor zihnimden, gözlerimden…

Bir sen, bir de yok oluşum kalıyor aklımda…

Saatler tam sıfır ikiyi seninle vurduğunda…

İçindeki kor ateş, tufanımla tutuştuğunda…

Aşka hasret tüm azalar, haddini aştığında…

Gökte ay, yıldızına kavuştuğunda…

Artık yok senden gizlim, saklım,

Bütün setler yıkılır, bütün bentler yok olur;

Sel olup sana aktığımda…

Saatler tam sıfır ikiyi seninle vurduğunda…

Mıh gibi aklımdasın…

Bil ki gülüm!

Ben de mest-i harabım,

Kendimi sana bıraktığımda…

İki can bir bedende durur mu, kudurur mu?

Söyle! Ne dersin?

Suskunluğun, edebindendir bilirim;

Başın öne eğersin…

Haydi hayırlısı!

Öyleyse,

Allah muradımızı versin!

Saatler tam sıfır ikiyi seninle vurduğunda…

21.05.2013 Köksal CENGİZ

UNUTTUM

Ne biliyorsam aşka dair,

Unuttum!

Acılar, ayrılıklar unutturdu bana;

Gülmeyi, gülümsemeyi,

Öpüp koklamayı,

Sevmeyi, sevilmeyi;

Unuttum!

Yâr koynunda alev-ateş,

Çılgın arzularla;

Sırılsıklam gecelemeyi,

Sabahı onunla dar etmeyi…

Vuslatına dem tutup,

Hicranını, kör kurşunlara yem etmeyi...

Unuttum işte!

Senin anlayacağın;

Ne biliyorsam aşka dair,

Bana öğrettiğin her ne varsa...

Bir tek;

O eşsiz ceylan gözlerin kaldı aklımda.

Terk ettim varımı, yoğumu, tüm sevdiklerimi;

Bıraktım sevdalı yüreğimi,

Kor misali avuçlarına...

Unuttum kendimi sende...

Düştüm yeni baştan,

Kaderimin meçhul yollarına…

!9.11.2014 Köksal Cengiz

AŞK UYKUSUZ BIRAKIR ADAMI

Bu gece sarınıp, uyumaya izin var mı?

Eşsiz güzelliğinize…

Yahut bu gece,

Süzülüverse bedenim bedeninize...

İstersen çağır ben geleyim,

İstersen sen geliver şu bendenize...

Koyup da o dertli başı, bu dertli sineye;

Bu gece karşılıklı şiirler okuyalım;

Mısra mısra, hece hece...

Çözülsün aşkımızla,

Nice çözümsüz bilmece...

Aşk uykusuz bırakır adamı...

Ararsın nerede diye;

Hayallerde mi, rüyalarda mı, yanı başında mı?

Yoksa çok uzaklarda mı?

Ruhunda gezinir göremezsin...

Kolları dolanır boynuna çözemezsin...

Dudakları kenetlenir dudaklarına

Nâr olur yakar...

Yahut bir deli-dengiz çay olur, içine akar...

Bilemezsin.

Aşk uykusuz bırakır adamı...

Hasreti düğümlenir boğazına kimi zaman...

Kimi zaman, dili petek bal olur…

Görürsün o zaman;

Aşk mı, âşık mı daha yaman?

Ah keşke!

Çarem olaydın çaresizliğime,

Ah bir derman bulabilseydim, kimsesizliğime...

Kaç gün yahut kaç saat kaldı ölüme?

Ne gün erebileceğim emsalsiz sevdiğime...

Beni candan özge sevenime?

Gönül kuşu ötmez olmuşsa,

Sitem kime?

Söyle derdimi kime arz edeyim?

Yahut hangi hekime?

Dedimya!

Aşk uykusuz bırakır adamı…

GÖNÜL HIRSIZIM!

Şimdi ben de yalnızım!

Artıyor sensiz sızım...

Hep hicran mı düşecek kaderime?

Bu mudur alın yazım?

Hiç mi özlemedin gönül hırsızım?

Derdinden amansızım...

Seni düşledikçe;

Zamansızım, gümansızım, arsızım...

Bu sana ne ilk ne de son olacak yazdıklarımın..

Yine çıldırmış sana bütün sarhoş duygular...

Yine tutarsız, yine ayarsızım...

Ah beni benden çalan,

Gönül hırsızım!

Gel, gel de kurtar tüm dertlerden,

Dinsin çekilmez sızım!

Gel ey benim;
Ceylan gözlü, gönül hırsızım!

Bilesin ki;

Sensiz hep yalnızım!

21.12.2014

KÂR EYLEMEZ…

Bir sevdaya tutulmuşum,

Tabip, derman kâr eylemez.

Ateşlere atılmışım…

Tabip, derman kâr eylemez.

Gönül melül-mahzun yine,

Feryat-figan dertli sine,

Tükenirim günden güne…

Tabip, derman kâr eylemez.

Kader çizmiş yolumuzu,

Firkat bükmüş belimizi,

Canan tutmaz elimizi,

Tabip, derman kâr eylemez.

Ün ettikçe artar zârım,

Sanma derdimden bîzarım.

Aşk okurum, aşk yazarım…

Tabip, derman kâr eylemez.

Vurmuş bizi mihnet oku,

Netsin sargı, netsin yakı?

Doldur be içeyim sâki!

Tabip, derman kâr eylemez.

Etsen muhabbet talimi…

Görsen anlardın hâlimi.

Bin yerden kırdın dalımı…

Tabip, derman kâr eylemez.

Gülistanda güller kara…

Bülbül başlar intizara…

Yâr olmadın Niyazkâr’a;

Tabip, derman kâr eylemez.

19.02.2015

Köksal CENGİZ(Niyazkâr)