Bir Akşamüstü…

Karlı bir kış günü aklına düşür,
Çağır da geleyim bir akşamüstü.
Yıllardır hicrandan yüreğim üşür,
Çağır da geleyim bir akşamüstü.

Hüzünle hasretin adı silinsin,
Vefakar kim? Cefakar kim? Bilinsin,
Yalçın dağlar ortasından delinsin,
Çağır da geleyim bir akşamüstü. 

Haramiler pusu sürse önüme,
Tipi, boran duvar örse yönüme,
Yol bulurum imanıma, dinime;
Çağır da geleyim bir akşamüstü.

Gönlün şu sinemde bir yer beğensin,
Göz göze, diz dize zaman tükensin,
Aşkımız en güçlü arzuyu yensin,
Çağır da geleyim bir akşamüstü.

Ebruli bir göğü seyre dalalım,
“Mavera Dede’den” yıldız alalım,
Felekten emsalsiz gece çalalım;
Çağır da geleyim bir akşamüstü.

Firkatin ömrüme en büyük zulüm,
Artık insaf eyle, yeter be gülüm!
Uzatma arayı ölüm var ölüm!
Çağır da geleyim bir akşamüstü.

Şu sevdamız bin bir aya dayansın,
Kurt, kuş dahi sevgimizle uyansın, 
Niyazkâr harından kavrulup yansın,
Çağır da geleyim bir akşamüstü.

17.12.2012
Köksal CENGİZ (Niyazkâr)