9 Temmuz 2013 Salı

Sevdiğim


SEVDİĞİM
Bir name uçurdum o nazlı yâre,
Dedim tez vakitte ala sevdiğim.
Şu türküyü yaktım artık son çare,
Belki beğenip de çala sevdiğim.

Gündüz hayalimde, gece düşümde,
Bir ceren arzusu yanar döşümde.
Pervane olmuşum aşk ateşinde,
Savursun külümü yele sevdiğim.

Akıl başta kalmaz insan sevince,
Can mı cana yanar,  canan mı sence…
Bu hicran tükensin inceden ince,
Vuslatım gönlüne dola sevdiğim. 

Acep bilir misin ne ahvaldeyim?
Bir Mecnun misali hâlden hâldeyim...
Kâh uçsuz bir çölde, kâh Zühal’deyim;
Beklerim yad elden gele sevdiğim.

Sen bahtıma konan gökçek bir kuşsun,
Şakısın yüreğin coştukça coşsun.
Dudağın dem tutsun, dilin konuşsun;
Beş vakit Mevlâ’dan dile sevdiğim.

Gözlerim endamın seyrine dalsın,
Gülüşün aklımı başımdan alsın.
Ateşim içinde bir ömür kalsın,
Sonra taşıp dönsün sele sevdiğim.

Ne yaman düşürdü felek ağına,
Aşk otağı kurdum gönül dağına,
Bir buse arz ettim gül dudağına,
Sanırsın ki benzer bala sevdiğim.

Kaç gece beyhude adını andım,
Kaç gece düşlerden senle uyandım,
Kaç gece nârından dağlandım yandım;
Dumanım tütüyor hâlâ sevdiğim.

Aşkınla yoğrulup, inledim kaç kez,
Aşkınla doğrulup, ünledim kaç kez,
Aşkını okuyup, dinledim kaç kez;
Bir ceylan yavrusu bala sevdiğim.

Bu sevda uğruna olmuşum köle,
Kem nazar değmesin nazenin güle.
Çağır sevdiğini sevinçten öle;
Olsun gurbetimiz, sıla sevdiğim.

Niyazkâr’ım neyleyeyim, ne deyim?
Sensiz olan cenneti ben nideyim?
İrem bağlarında düğün edeyim;
Sonsuz bayramımız ola sevdiğim.
23.04.2013
Köksal CENGİZ(Niyazkâr)