Sana Geldim
Nice sevgiler, nice sevgililer bıraktım ardımda;
Sana geldim!
Nice yoları yordum, nice engelleri yardım da;
Sana geldim!
Otağ kurmadım yurdumda...
Nice gurbetlerde,
Nice eyvanlarda arayıp, durdurdum da;
Sana geldim!
Nice hayaller, nice düşler kurdum,
Nice kahpelerden hesap sordum da;
Sana geldim!
Vatan,Millet, Bayrak, Ezan dediler, koştum...
Nice kör dövüşlerde kırdım da, kırıldım da;
Sana geldim!
Sen, gönül dağımda eşsiz gökçeğim!
Sen, sevda bağımda emsalsiz çiçeğim!
Hicranından yoruldum, siteminden darıldım da;
Sana geldim!
Bıkmadım bir ömür delice sevmekten...
Ateşine karıldım, alevine sarıldım da;
Sana geldim!
Bir engin deniz misaliydi gözlerin...
Meğer ilk bakışta vurgun yemişim, bilemedim...
Aşk - ı derununa vuruldum da;
Sana geldim!
Köksal Cengiz
06.08.2015

TC Köksal Cengiz

13 Ağustos, 11:03 · Düzenlendi · 

DESTUR GÖNLÜM!
Bunca çile bize yetmez mi sandın?
Bin dert üste, bin dert “eklersin” gönül!
Neler bahşetti de, ağyara kandın?
Dilin dolanır da, “teklersin” gönül!

Hak için sevmişsen, bunda ar olmaz!
Sevenin gönlünde yerin dar olmaz!
Kulun amelinde hissedar olmaz!
Söyle kimden kazanç “beklersin” gönül!

Hırs yüzünden sevdiğini kırarsın…
Yitirince yana yana ararsın…
Yâr değilsen söyle neye yararsın?
“Can!” diyeni niye “çoklarsın” gönül?

Nefs gemisi çürük ise batırır…
Kin ve nefret sahibini bitirir...
Takva, kulu menziline yetirir…
Durup azığını “yoklarsın” gönül…

Dolar bir gün ömrümüzün vadesi,
Biter aşk deminde, aşkın badesi…
Niyazkâr’ım başlar kul ifadesi;
Dünyadan göçünü “yüklersin” gönül…

Köksal CENGİZ(Niyazkâr)

GÖNLÜMÜZE ARZUHAL
Dua dua, niyaz niyaz,
Bir arzuhal “yazdı” gönül…
Sevenlere var imtiyaz;
Gül gönlüne “sızdı” gönül…

Yaradan’ım ol Lemyezel!
Var eylemiş seni özel…
Huyu güzel, kendi güzel;
Endamını “süzdü” gönül…

Bulunmaz emsalin, eşin,
Yürek kavurmak mı işin?
Kül eyledi kor ateşin…
Aşk harını “sezdi” gönül…

Pınar olup çağladıkça…
Yandım sevdan dağladıkça...
Hasret yolu bağladıkça…
Şu hicrana “kızdı” gönül!

Her şey fani, her şey yalan…
Muhabbettir bizden kalan…
“Var biraz da sen oyalan!”
Bu oyundan “bezdi” gönül…

Sona doğru adım adım…
Bozulacak ağız tadım…
Yarım kalacak muradım…
Muammayı “çözdü” gönül…

Keşke canan razı olsa!
Gönlümüzde karar kılsa!
Cennette yârini bulsa!
Verilmiş bir “sözdü” gönül...

Kim dayanır bunca derde?
Biter oyun, iner perde…
Sorarsın Niyazkâr nerde?
Aşk yeliyle “tozdu” gönül…
15.07.2015
Köksal CENGİZ(Niyazkâr)