“Gönül vurgunu”
başka…
Mecbur
değilsin aşka…
“Aşk almadan
vermektir…”
Âşık olmak bambaşka..."
22 Mart 2014 Cumartesi
GÖNÜL ATEŞİ
Dünya gözü ile
dıştan görülmez,
İçten içe yakar
gönül ateşi…
Gönlü olmayana
devran verilmez;
“Pervane mi?” bakar
gönül ateşi…
Bazen bir sel
olur, bazen durulur…
Bazen
cilvelenir, bazen darılır.
Bazen rahvan
gider, bazen yorulur…
Âhir kaddin* büker
gönül ateşi…
Hicran bir
beladır, çekenler bilir…
Dertlerin
başında önce o gelir.
Her gönül,
gönülden seveni bulur;
Nârdan nâra
sokar gönül ateşi…
Canan gönlü onla
cana bağlanır…
Kemal-i aşk o
ateşle sağlanır…
Âşıkların
yürekleri dağlanır;
Yıldırımlar
çakar gönül ateşi…
Gülistanda
gonca gülün harıdır,
Seven cana,
sevdasının kârıdır.
Bir ateş ki
sevmeyenden beridir;
Nasipsizi sıkar
gönül ateşi…
Gönül odur;
nefreti, kini bilmez…
Gönül odur; hep
verir, hiç eksilmez…
Gönül odur;
“ten ölür o can ölmez”…
Baştanbaşa vakar
gönül ateşi…
Niyazkâr’ da
düştü bu kor ateşe,
Meftun oldu
gönülden seven eşe.
Ne aya
emsaldir, ne de güneşe;
Belki baskın
çıkar gönül ateşi…
09.03.2014
Köksal
CENGİZ(Niyazkâr)
*kadd(a)=
boy-pos
Söyle! Kim?
Akşamın hüznü siner boğazın üzerine,
Gönlüm seni arzular hep derinden
derine…
Martılar çığlık çığlık sevdamı anlatırken;
Hicranın oku vurur, vuslatının
yerine…”
Söyle kim ölüm biçti bu aşkın değerine?
Ebruli bulutları seyrederim sen
yoksun…
Yalpalayan kayıklara meylederim
sen yoksun…
Silinir büsbütün güzelliği İstanbul’un;
Bizans yosmaları fıkırdaşır birbirine…
Söyle kim ölüm biçti bu aşkın değerine?
Alışamadım ki sensiz yaşamaya gülüm!
Varsın çıkagelsin, sen
gelmeyeceksen ölüm..
Ne Hisar’da ne Üsküdar’da eski
lezzet var;
Bilmem Niyazkâr da benzer mi bir
diğerine?
Söyle kim ölüm biçti bu aşkın değerine?
16.11.13
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)