Rabb'im San'adır niyazım!
Hiç susmasın gönül sazım...
15.04.2013
27 Şubat 2014 Perşembe
24 Şubat 2014 Pazartesi
23 Şubat 2014 Pazar
GÖNÜL BAĞIM
Bu sevdanın çilesinden gamından,
Her dem zar eyleyip, ağlarsın gönül…
Bülbül feryat eder, gül encamından…
Sen de beni nârla dağlarsın gönül…
Hasret çektim yudum yudum kanmaya,
İtirazım olmaz aşkla yanmaya,
Ebedi vuslata tez uyanmaya;
Nice gayret eyler, neylersin gönül?
Bağrımı hun eden emsalsiz yarsın.
Beş vakit duamda yine sen varsın,
Sönmeyen ateşin ruhumu sarsın
Coşkun
seller gibi çağlarsın gönül…
Seni tasvir
eder asil duygular,
Biter
üzüntüler, diner kaygılar…
Hürmetli
tavırlar, sevgi, saygılar;
Hüzünleri huzur
eylersin gönül…
Sana arzularım “İrem
bağ” olur,
Seni arzularım
“yanardağ” olur,
Varlığın gönlümde
bir “otağ” olur;
Aşk-ı muhabbeti
sağlarsın gönül…
Ahu bakışınla
tam vurdun beni,
Pervane misali
kavurdun beni,
Niyazkâr kul
idim, savurdun beni…
Ümidim mahşere bağlarsın
gönül?
06.08.2013
Köksal CENGİZ(Niyazkâr)
Gönül Sultanım!
Bütün methiyeler ve iltifatlar,
Vallahi az gelir gönül sultanım!
Seni anlatamaz süslü sıfatlar,
Kupkuru söz gelir gönül sultanım!
Gönül ülkesinde hüküm sürensin,
Yüreğini karşılıksız verensin,
Masum sevgimizden taçlar örensin…
Korkarım göz gelir gönül sultanım!
Yüce Yaradan’dan seni seslerim,
Her soluk alışta “sen” nefeslerim...
Derbeder ruhumu senle süslerim;
Emsalsiz haz gelir gönül sultanım!
Tükense takatim, aynı kararım;
Adını çığırır, aşkın ararım.
Uzarsa sürgünüm artar zararım,
Yaz geçer, güz gelir gönül sultanım!
Ya bir gül olsaydım sende açmaya…
Ya bülbülün olup alıp kaçmaya…
Yahut "kim?" derlerse yârin seçmeye,
“Niyazkâr” yaz! Gelir gönül sultanım!
22.08.2013
Köksal
Cengiz(Niyazkâr)
Ah! Bu Gönül!
Canandı, candı gönül…
En güzel andı
gönül!
Canım kurban
etsem de;
Yâdlara kandı
gönül!
Bulduğumuz “kader”
mi?
Daldığımız “keder”
mi?
Alıp başın
gider mi?
Tor ata bindi
gönül!
Gir gönlümden
içeri…
Gör vurulan
hançeri…
Yok! Kaçarı,
göçeri;
Sindikçe sindi
gönül!
Nimetimdi “nan“
gibi…
Damarımda” kan”
gibi…
Gönlümde
“vatan” gibi…
Eşsiz sultandı
gönül!
Pervaneydim
harına…
Bülbül idim
zârına…
Kavruldum aşk
nârına;
Sırtını döndü
gönül!
Bilmez ki ne
hâldeyim…
Bir meçhul
ahvaldeyim…
Mecnun’uyum,
çöldeyim;
Yaktıkça, yandı
gönül!
Yürekte derin
yara…
Yaramı kimler
sara?
Yâr iken
Niyazkâr’a;
Ağyar mı sandı
gönül?
01.02.2014
Köksal
CENGİZ(Niyazkâr)
Gerçek Aşk Unutulmaz!
Unuturum desen de,
Gerçek aşk unutulmaz!
İzi kalır ya sende…
Gerçek aşk unutulmaz!
Mâzide onca anı,
Yaksa bile hicranı…
Ararsın o cananı,
Gerçek aşk unutulmaz!
Firkati ruhu sıkar…
Efkârı vurur yıkar…
Âşık canından bıkar;
Gerçek aşk unutulmaz!
Var mı sevip, güleni?
Kadir kıymet bileni…
Kaçırsak da treni;
Gerçek aşk unutulmaz!
Kalbe keder verse de,
Sitem ile yerse de,
Aşkın gözü körse de…
Gerçek aşk unutulmaz!
Hüznü akıla zarar…
Mihneti sarpa sarar…
Verse de farklı karar;
Gerçek aşk unutulmaz!
Gönül bir ateş yakar…
Gönlümüz ona akar…
Nîhan olmuş Niyazkâr
Gerçek aşk unutulmaz!
14.02.2014
Köksal CENGİZ(Niyazkâr)
12 Şubat 2014 Çarşamba
Son yaprak Düşmeden…
Emsal olsun bu âlemde her hâlin,
Son yaprak toprağa düşmeden önce…
Aynı olsun hitabınla ahvalin,
Son yaprak toprağa düşmeden önce…
Aslını unutma toprak ile su,
Mü’mine sürülür cinan kokusu…
Münkire takılır niran takısı…
Son yaprak toprağa düşmeden önce…
Ne geliş bizdendi, ne gidiş bizde…
“Akıl” bir şey sanır kendini sözde…
Nefsi emareden nefsini çöz de;
Son yaprak toprağa düşmeden önce…
Fâniye bağlanmak boşa gayrettir,
Bunca gerçek varken “yalan” hayrettir…
Meleklere salih amel seyrettir;
Son yaprak toprağa düşmeden önce…
Bir yolcu gibi ol, bir hancı değil
Hep huzur veren ol, hiç sancı değil
Güller gül satana yabancı değil,
Son yaprak toprağa düşmeden önce…
Bir müddet dünyada kalırsan eğer,
Fırsat ganimettir bilirsen eğer,
Ölüm son ibrettir alırsan eğer;
Son yaprak toprağa düşmeden önce…
Basiret gözüyle eyle temaşa,
Hayat nimetini mümince yaşa!
Hakk’ı tesbih eyle,düşme telaşa;
Son yaprak toprağa düşmeden önce…
Ömür bâki değil, sanma sonu yok!
Günahta ısrarın haklı yanı yok!
Tövbe istiğfara hiç bir, mani yok!
Son yaprak toprağa düşmeden önce…
Ecel hiç kimseye etmez eyvallah!
Ahir sonumuzu hayretsin Allah…
Niyazkâr de: La İlahe İllallah!
Son yaprak toprağa düşmeden önce…
05.01.14
Köksal CENGİZ(Niyazkâr)
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)