Son yaprak Düşmeden…

Emsal olsun bu âlemde her hâlin,

Son yaprak toprağa düşmeden önce…

Aynı olsun hitabınla ahvalin,

Son yaprak toprağa düşmeden önce…

Aslını unutma toprak ile su,

Mü’mine sürülür cinan kokusu…

Münkire takılır niran takısı…

Son yaprak toprağa düşmeden önce…

  

Ne geliş bizdendi, ne gidiş bizde…

“Akıl” bir şey sanır kendini sözde…

Nefsi emareden nefsini çöz de;

Son yaprak toprağa düşmeden önce…

Fâniye bağlanmak boşa gayrettir,

Bunca gerçek varken “yalan” hayrettir…

Meleklere salih amel seyrettir;

Son yaprak toprağa düşmeden önce…

Bir yolcu gibi ol, bir hancı değil

Hep huzur veren ol, hiç sancı değil

Güller gül satana yabancı değil,

Son yaprak toprağa düşmeden önce…

Bir müddet dünyada kalırsan eğer,

Fırsat ganimettir bilirsen eğer,

Ölüm son ibrettir alırsan eğer;

Son yaprak toprağa düşmeden önce…

Basiret gözüyle eyle temaşa,

Hayat nimetini mümince yaşa!

Hakk’ı tesbih eyle,düşme telaşa;

Son yaprak toprağa düşmeden önce…

Ömür bâki değil, sanma sonu yok!

Günahta ısrarın haklı yanı yok!

Tövbe istiğfara hiç bir, mani yok!

Son yaprak toprağa düşmeden önce…

Ecel hiç kimseye etmez eyvallah!

Ahir sonumuzu hayretsin Allah…

Niyazkâr de: La İlahe İllallah!

Son yaprak toprağa düşmeden önce…

05.01.14

Köksal CENGİZ(Niyazkâr)