GÖNLÜMÜZE ARZUHAL
Dua dua, niyaz niyaz,
Bir arzuhal “yazdı” gönül…
Sevenlere var imtiyaz;
Gül gönlüne “sızdı” gönül…

Yaradan’ım ol Lemyezel!
Var eylemiş seni özel…
Huyu güzel, kendi güzel;
Endamını “süzdü” gönül…

Bulunmaz emsalin, eşin,
Yürek kavurmak mı işin?
Kül eyledi kor ateşin…
Aşk harını “sezdi” gönül…

Pınar olup çağladıkça…
Yandım sevdan dağladıkça...
Hasret yolu bağladıkça…
Şu hicrana “kızdı” gönül!

Her şey fani, her şey yalan…
Muhabbettir bizden kalan…
“Var biraz da sen oyalan!”
Bu oyundan “bezdi” gönül…

Sona doğru adım adım…
Bozulacak ağız tadım…
Yarım kalacak muradım…
Muammayı “çözdü” gönül…

Keşke canan razı olsa!
Gönlümüzde karar kılsa!
Cennette yârini bulsa!
Verilmiş bir “sözdü” gönül...

Kim dayanır bunca derde?
Biter oyun, iner perde…
Sorarsın Niyazkâr nerde?
Aşk yeliyle “tozdu” gönül…
15.07.2015
Köksal CENGİZ(Niyazkâr)