“Soruyorum kendi kendime: Acaba şimdi nemsin?

Bazen sinemde “hançer”, bazen gözlerimdeki “nem” sin…

Hiç kimse dolduramaz kalbimdeki eşsiz yerini;

Sen, dünyada yitirdiğim “en kıymetli hazinemsin”…

08.02.2015

Vuslat Hazzı

Her an meçhul bir sona,

Son süratle gidersin…

Müjde mi geldi sana?

Hesapsız gün edersin…

Hırsla eyleme semah…

Dünyaya etme tamah!

Sonu pişmanlık, eyvah!

Bedeli zor ödersin…

Zalimle birlik olma!

Mazlumlardan ah alma!

Asla günaha dalma!

Ömrü boşa adarsın…

Gör âlemi fikreyle!

Var olana şükreyle!

Her an Hakk’ı zikreyle!

“Bir nefes can” kadarsın…

Nefsini eyle kısas…

Gelsin huzur, bitsin yas;

“Sevgide birlik” esas…

Boşuna kin güdersin.

Dolar ömrün vadesi,

Gelir ölüm badesi…

Başlar kul ifadesi…

Suallere ne dersin?

İsyanla deme “yeter!”

Dert vardır dertten beter!

Niyazkâr hüzün biter;

Vuslat hazzı tadarsın…

05.03.2015

Köksal CENGİZ(Niyazkâr)