NE ÇOK ÖZLEDİM

Ezelden meftunum bülbül sesine,

Bir bilsen sevdiğim, ne çok özledim.

Tiryaki olmuşum gül nefesine…

Bir bilsen sevdiğim, ne çok özledim.

Edep bilmeyene asla uymadım,

Sevginin üstüne sevgi koymadım,

Senin ile muhabbete doymadım,

Bir bilsen sevdiğim, ne çok özledim.

Görmez misin gönlümdeki yerini?

Kıskanır melekler saf değerini…

Huzurla doldursun Mevlâ’m serini;

Bir bilsen sevdiğim, ne çok özledim.

Meydan okudukça arsız zamana…

Hicranınla çekiyorsun amâna…

Rabb’im düşürmesin hâlden yamana…

Bir bilsen sevdiğim, ne çok özledim.

Emsalsiz aşkının dilde yeri yok!

Sineme saplanmış bıraktığın ok…

Sana hasretteyim, her nimetten çok;

Bir bilsen sevdiğim, ne çok özledim.

Niyazkâr, yâd olmuş gönül gökçeğim!

Hüznünden tez solmuş sevda çiçeğim!

Gülüver, gamzenden bade içeyim…

Bir bilsen sevdiğim, ne çok özledim.

25.05.14

Köksal CENGİZ(Niyazkâr)