OLAYDIM

Gece düşünde,

Gündüz işinde,

Her an peşinde,

Olaydım gönül.

Sevmeye hazır,

Gönlüne huzur,

Emrine nazır,

Olaydım gönül.

Gönlünün gülü,

Hasretin yeli,

Aşkından deli,

Olaydım gönül.

Sana kavuşan,

Sevdanla coşan,

Doldukça taşan,

Olaydım gönül.

Hasretin yakar…

Şimşekler çakar…

Yârin Niyazkâr,

Olaydım gönül.

09.10.2013

Köksal CENGİZ(Niyazkâr)

Servi Boylum

Şu arsız dünyanın yalan düşüne,

Aldanıp da kanma, gel servi boylum!

Ağyarı dost sanıp, düşme peşine;

Kavrulup da yanma, gül servi boylum!

Bu sevgim sinene yük müdür, söyle!

Gönlünde yerimiz yok mudur, söyle!

Böyle çekip gitmek hak mıdır, söyle! 

Sana vurgun kalpte kal servi boylum!

Ruhumu dağlamış sevda ateşin,

Bilirim âlemde bulunmaz eşin,

Son nefese kadar bırakmam peşin;

Gönül peteğimde bal servi boylum!

Gündüz hayalimde gece düşümde,

Varlığın güç verir her bir işimde,

Sevdiğim de sensin, ebet eşim de;

Açılsa vuslata yol servi boylum!

Yüce dağın başı kar değil nedir?

Yüreğimde yanan kor değil nedir?

Aşkının alevi nâr değil nedir?

Çavlan ol bağrıma dol servi boylum!

Engeller devleşir, endişe artar,

Geceler gündüze hep hüzün tartar…

Gel de Niyazkâr’ı çileden kurtar;

Birlikte huzuru bul servi boylum!

08.10.2013

Köksal CENGİZ(Niyazkâr)

OY BALAM!

Şu könlün feryadını,

İnsaf eyle, duy balam!

An sevdiğin adını,

Al könlüne koy balam!

Sevda çözülmez çile…

Sevenler düşer dile…

Âşık oldum bir güle,

Aklım aldı vay balam!

Bu derde yoktur çare,

Yüreğim pare pare…

Pervane oldum yâre,

Canım kurban say balam!

Yanıp kül olmak nedir?

Tevekkül olmak nedir?

Hakk’a kul olmak nedir?

Gel emrine uy balam!

Feda olam o sese,

Baş tacıdır ne dese.

Yâr benzemez heçkese;

Bu nasıl bir soy balam?

Niyazkâr’am kadersiz…

Günüm geçmez kedersiz…

Kim demiş ki kul dertsiz,

Her âşık bin oy! Balam…

06.10.2013

K:CENGİZ(Niyazkâr)